Ustawa z dnia 10 września 2015 r. o zmianie niektórych innych ustaw w związku ze wspieraniem polubownych metod rozwiązywania sporów (Dz. U. 2015 r. poz. 1595) wprowadziła do obowiązującego stanu prawnego szereg zmian mających na celu upowszechnienie i spopularyzowanie stosowania mediacji w sprawach cywilnych.

Nowością w stosunku do poprzedniego stanu prawnego jest konieczność wykazania przez powoda w pozwie, że strony podjęły próbę mediacji lub innego pozasądowego sposobu rozwiązania sporu, a w przypadku gdy takich prób nie podjęto, wyjaśnienie przyczyn ich niepodjęcia. Nieumieszczenie takiej informacji w pozwie będzie stanowił jego brak formalny skutkujący koniecznością jego uzupełnienia w wyznaczonym przez sąd terminie pod rygorem zwrotu pozwu.

Obecnie Sąd może skierować sprawę do mediacji na każdym etapie postępowania – więcej niż raz w jego toku, z wyłączeniem sytuacji sprzeciwu jednej ze stron, zgłoszonego w terminie jednego tygodnia od doręczenia jej postanowienia w przedmiocie skierowania sprawy do mediacji. Ponadto Sąd może nakazać stronom wzięcie udziału w spotkaniu informacyjnym, na którym uzyskają informację na temat mediacji, albo wezwać strony na posiedzenie niejawne. Takie spotkanie może prowadzić sędzia, referendarz sądowy, urzędnik sądowy, asystent sędziego lub stały mediator.

Nowością jest możliwość obciążenia strony kosztami sądowymi w przypadku nieuzasadnionej odmowy poddania się mediacji, ale jedynie wówczas, gdy Sąd uzna że postawa strony odmawiającej mediacji była nieodpowiedzialna, zaś samo zachowanie strony było niewłaściwe i niezgodne z dobrymi obyczajami.